In dit nieuwste blogartikel meer over Celpiavio, de leerlingenvereniging van de G.A. van Swieten Tuinbouwschool tussen 1914 en het einde van de school in 2005. Hier deden duizenden leerlingen herinneringen op voor het leven.
Geschreven door Annette van der Maarel
Cello, piano en viool
De Gerard Adriaan van Swieten Tuinbouwschooltuin werd opgericht in 1884. Vanaf 1898 bestond er een vereniging voor oud leerlingen van de school, genaamd VOLDGAVST Vereniging der Oud Leerlingen Gerard Adriaan van Swieten Tuinbouwschool.
Het duurde uren om vanuit het hele land naar het verre Frederiksoord te reizen met het openbaar vervoer. Daarom gingen veel tuinhazen in de weekenden ook niet naar huis en waren ze op elkaar aangewezen. De behoefte aan gezelligheid en het verdiepen van sociale contacten en vriendschappen was groot.
In 1914 zag daarom de leerlingenvereniging Celpiavio het licht. Het driekoppig bestuur speelde cello, piano en viool en ze begonnen met muzikale avonden waarvan de baten aan een oorlogssteuncomité voor slachtoffers van WO I werden overgemaakt. Al gauw werden gezellige fuiven georganiseerd. Ook waren er chique diners en bals, waar de tuinhazen gepast gekleed in smoking gingen. Het werd een zeer levendige vereniging met toneeluitvoeringen en een jaarlijks cabaret in het dorpshuis in Wilhelminaoord. Hier getuigt trouwens nog steeds een muurschildering van in het dorpshuis.
Toneeluitvoering van Celpiavio
Bestuur
Nieuw gekozen besturen moesten verplicht op bezoek bij de burgemeester, de directeur van de Maatschappij van Weldadigheid en bij de directeur van de school aan huis. Ze gaven ook een tijdschrift uit dat eerst ‘De Tuinhaas’ heette en daarna ‘De Leemsloot’. Ook vonden er talloze sportwedstrijden en evenementen plaats. Leerlingen kregen zo ervaring in bestuur, organisatie en leiding geven. De sfeer was hecht, er werden herinneringen voor het leven opgedaan.
Celpiavio-pin
Ontgroening
Tijdens een periode moesten leerlingen een ontgroening ondergaan om toegelaten te worden tot Celpiavio en de eretitel ‘pik’ voor jongens of ‘troetel’ voor meisjes te mogen dragen. Kandidaten ondergingen allerlei ontberingen. Het haar van de jongens werd gekortwiekt, ze moesten een korte broek dragen of rondlopen met een bord op je rug; ‘ik ben een pik’. Dan was er nog het zogeheten pikken-cabaret waar je moest improviseren en ook was er een dropping midden in de nacht in Appelscha 20 km ver. Als feestelijke afsluiting wachtte een ‘keurig en goed verzorgd inauguratiediner’ in het O&O gebouw Wilhelminaoord.
Als echte pik of troetel mocht je daarna deelnemen aan de soosavonden, waar je kon pingpongen, koffie drinken en schaken. Er werden regelmatig themafeesten, lezingen en excursies georganiseerd. Volgens verhalen van veel oud-tuinhazen was het ongelofelijk leuk om lid te zijn van de vereniging.
Feest in het Logement
1 april
De jaarlijkse 1-april grap was ook een hoogtepunt. Zoals beschreven in een krantenartikel: ‘Leerlingen van middelbare tuinbouwscholen uit onder andere Tiel, Aalsmeer en Frederiksoord reden vanmorgen in bussen naar elkanders scholen om daar tot verrassing van de leraren in vreemde banken te kruipen als 1 april mop. Het initiatief ging uit van Celpiavio in Frederiksoord. Als apen klom de examenklas uit Tiel op de scheikundekast in Fredriksoord.’
Eigen soos
In 1960 kreeg ‘Celpi’, zoals de vereniging ook liefdevol genoemd wordt, een eigen sociëteitsgebouw tegenover het Postkantoor. Zelfs met een vergunning om licht alcoholische dranken te schenken. Hier kon je dagelijks terecht voor koffie, een praatje en je kunt er zelfs een wasje draaien. ‘Het was mijn tweede thuis’ vertelt een oud tuinhaas enthousiast. ‘Er was een wekelijkse dansavond en er waren talloze feesten met late nachten, veel bier en een hoop lol’.
Verkleedpartij
Rond 1985 komt ‘soosmama’ Matti Mulder in dienst, zij bestierde vanaf dan de soos. De tuinhazen waren haar zo toegewijd dat een groep leerlingen wekelijks bij haar kwam eten toen haar echtgenoot overleed om haar wat gezelschap te bieden.
Feest in de Soos
Einde vereniging
Als door fusies de school in 2005, tot groot verdriet van leerlingen en docenten, moet verhuizen naar Meppel, gaat ook Celpiavio ter ziele. Het soosgebouw werd al in 2003 afgebroken. ‘Zo treurig dat het tot een einde kwam’ vertelt een oud leerling.
Op 23 december 2005 vond de allerlaatste bijeenkomst plaats in het dorpshuis in Wilhelminaoord en 500 leerlingen en oud-tuinhazen uit heel Europa komen bijeen voor een laatste kerstmaaltijd waar memoriabila werd geveild. ‘Alsof je ouderlijk huis wordt platgegooid’, zo beschrijft een tuinhaas de sluiting van de school.
Oproep
Wat heeft u voor mooie herinneringen aan Celpiavio? Die horen we graag. Plaats ze als comment onder dit blog of mail ze naar info@tuinbouwschooltuin.nl. Alvast dank!
SCHRIJF JE IN VOOR ONZE NIEUWSBRIEF
Blijf op de hoogte van de ontwikkelingen, activiteiten en projecten en schrijf je nu in voor de nieuwsbrief. Dan ontvang je regelmatig een update op je digitale deurmat!
